Instytut » Pracownicy » dr Joanna Warońska

Krótki życiorys naukowo-dydaktyczny
Joanna Warońska absolwentka filologii polskiej Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Częstochowie; studia polonistyczne ukończyła w 1999 roku. Pracę doktorską na temat komedii Brunona Winawera pisała pod kierunkiem prof. AJD, dr hab. Elżbiety Hurnik; 29 czerwca 2010 roku decyzją Rady Wydziału Filologicznego Uniwersytetu Śląskiego uzyskała tytuł doktora nauk humanistycznych w zakresie literaturoznawstwa; praca została obroniona z wyróżnieniem.
Od 2002 roku zatrudniona w Instytucie Filologii Polskiej na stanowisku asystenta w Zakładzie Teorii Literatury, potem adiunkta w Zakładzie Kulturoznawstwa. Członek Towarzystwa Literackiego im. Adama Mickiewicza; od 2007 roku pełni funkcję skarbnika Częstochowskiego Oddziału TLiAM, a od 2012 roku jest członkiem Sądu Koleżeńskiego TLiAM w Warszawie. Aktywnie uczestniczy w życiu kulturalnym regionu częstochowskiego. W 2013 roku została powołana do Rady Artystycznej Teatru im. Adama Mickiewicza w Częstochowie; prowadzi spotkania autorskie i prelekcje, współpracując m.in. z Regionalnym Ośrodkiem Kultury, Muzeum Częstochowskim, Ośrodkiem Promocji Kultury „Gaude Mater", Biblioteką Publiczną im. dr Władysława Biegańskiego. Od 2010 roku współpracuje z katowickim miesięcznikiem „Śląsk", do którego pisze kronikę kulturalną Częstochowy oraz recenzje z Teatru im. Adama Mickiewicza.
Od 2012 roku jest sekretarzem redakcji „Prace Naukowe Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie. Filologia Polska. Historia i Teoria Literatury".

Obszary badawcze
Jej zainteresowania naukowe koncentrują się przede wszystkim wokół dramatu pierwszej połowy XX wieku (genologia, pogranicza, synkretyzm rodzajowy), widowiskowości i teatru. Poza tym interesuje się literaturą i kulturą Młodej Polski (zwłaszcza twórczością Wacława Berenta czy Stanisława Wyspiańskiego) oraz literaturą i teatrem regionu. Wyniki badań przedstawiała na konferencjach naukowych oraz w licznych artykułach.

Bliżej życia
Obdarzona poczuciem humoru i dużym dystansem do siebie. Lubi barwne opowieści, pointy i riposty (jak to w dramacie), teatr, książkę (oczywiście dobrą, choć zdarza się jej czytać rozmaite), a w wolnych chwilach także szydełkowanie.